davranmaq — f. Özünü aparmaq, münasibət bildirmək. Təbriz inqilabçıları çox ehtiyatlı davranmalıdırlar. M. S. O.. Mən nə qədər ki . . <Xədicəyə> qarşı laqeyd və etinasız davranırdım, əksinə olaraq, o mənə bir o qədər artıq təmayül göstərir, bəzən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
davranma — «Davranmaq»dan f. is. Siqətülislam, inqilabda bitərəf davranmasına baxmayaraq, məşrutəçilərin tərəfini saxlamaqda idi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolanmaq — 1. f. 1. Bir şeyin ətrafında fırlanmaq, hərlənmək, dövr eləmək, aylanmaq; dövrə vurmaq. Bu binanın ətrafını on dəqiqəyə dolanmaq olar. – Hüseynağa şeylərin daşınmasını gözləmədən yuxarı çıxıb buruğu dolandı. M. İ.. Dörd tərəfimdəki mərzlərlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyatsız — sif. 1. Ehtiyat gözləməyən, işin dal qabağını gözləməyən, qabaqcadan tədbir görməyən, tədbirsiz, üsulsuz. Ehtiyatsız adam. – Bəzən ehtiyatsız, kiçik bir xata; Böyük faciələr yaradır, demək! S. V.. . . Gurşad yağmur ehtiyatsız yolçuları islanmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərəkət — is. <ər.> 1. Bir şeyin və ya onun hissələrinin sabit bir nöqtəyə görə öz yerini və ya vəziyyətini dəyişməsi; hərəkətsizliyin, sükunətin ziddi olan vəziyyət. Ritmik hərəkət. Dairəvi hərəkət. – Cismin hərəkəti onun hissələrinin hərəkətilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəftar — is. <fars.> Birisinə və ya bir şeyə qarşı göstərilən münasibət, davranış, hərəkət tərzi. Yaxşı rəftar. Pis rəftar. – <Vaqif Qızxanıma:> Səndən xoş rəftardan başqa bir şey tələb etmirəm. Ç.. // Özünü aparma tərzi, özünü tutma qaydası.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti